:::: MENU ::::

Ποιά η θέση της Ελλάδας στο θέμα των Αραβικών Επαναστάσεων που διεκδικούν δημοκρατία;

CC photo by flickr user freestylee

Ο Α. είναι Ελληνο-Σύριος πολίτης που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Μου έστειλε το παρακάτω κείμενο σχετικά με τη στάση της Ελλάδας στο θέμα της Συρίας, στην οποία χιλιάδες άμαχοι αντιφρονούντες έχουν χάσει τη ζωή τους από το καθεστώς Άσαντ. Προσπάθησε να το δημοσιεύσει σε διάφορα ΜΜΕ του εξωτερικού, αλλά αρνήθηκαν. Είναι χαρά μου να ακουστεί από το blog μου η φωνή του. Το πρωτότυπο κείμενο έχει γραφεί στα αγγλικά και σε αυτή την ανάρτηση παρατίθεται η ελληνική του μετάφραση:

“Πού στέκεται η Ελλάδα στο θέμα των Αραβικών Επαναστάσεων που διεκδικούν δημοκρατία? Ας επαναφέρουμε την Ελλάδα στην παγκόσμια σκηνή, ξεκινώντας με συμπαράσταση προς την Συρία.

Τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης εξέφρασαν την δυσαρέσκιά τους απέναντι στο αδυσώπητο και παράνομο καθεστώς της Συρίας. Με μία αξιοσημείωτη εξαίρεση: την Ελλαδα. Μέχρι στιγμής, η υπό αμφισβήτηση κυβέρνησή μας απέφυγε να απελάσει τους Σύριους διπλωμάτες και, ενώ χιλιάδες χάνουν τη ζωή τους σε Σύρια εδάφη, οι υπερασπιστές του δικτάτορα συνεχίζουν τη διαμονή τους αμέριμνοι και ασφαλείς σε Ελληνικά εδάφη.

Ουδέποτε υπήρξε αμφιβολία ότι, παρ’όλες τις πρόσφατες δυσκολίες μας, ως ο τόπος γεννήσεως της δημοκρατίας, η Ελλάδα παραμένει ένα σύμβολο στους πανταχού καταπιεσμένους. Αλλά, ως Έλληνες, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες που μας επιβάλει η κληρονομία μας. Για ποιόν λόγο, για παράδειγμα, οι αντιπρόσωποί μας αποφεύγουν να εκφράσουν μια σοβαρή συμπαράσταση στις αραβικές επαναστάσεις? Για ποιόν λόγο δόθηκε άμεση πολιτική και στρατιωτική συμπαράσταση στην εξέγερση της Λιβύης, αλλά ο υπουργός εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλος και οι συνεταίροι του αποφάσισαν να μην υποστηρίξουν τον δημοκρατικό σκοπό στην Συρία, όταν έχουν πεθάνει 23.000 Σύριοι; 
Ο Σύριος σκοπός είναι – ή θα έπρεπε να είναι – ιδιαίτερα πλησιέστερος στις ελληνικές καρδιές. Δε χρειάζεται νa γυρίσει κανείς πίσω τον χρόνο στην κλασσική Ελλάδα για να εξηγήσει το γιατί. Πιο πρόσφατα, βρεθήκαμε οι ίδιοι σε παρόμοια κατάσταση τη δεκαετία του ’70. Υπό το δικτατορικό καθεστώς του Γ. Παπαδόπουλου, οι Έλληνες βρέθηκαν χωρίς βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τρομοκρατημένοι και υπό στρατιωτικό νόμο (ακούγεται οικείο?). Παρ’όλα αυτά, οι γονείς μας δεν παραδόθηκαν και μέσα σε 7 χρόνια εκδιώχθηκε ο δικτάτορας. Τριάντα χρόνια νωρίτερα, είχαμε γερμανική κατοχή όπου και πάλι ανταποκριθήκαμε με ένα “ως εδώ”. Οι παππούδες μας και οι σύμμαχοί τους αντιστάθηκαν και τελικώς απελευθερώθηκαν. Πώς μπορούμε λοιπόν να αρνηθούμε στους Σύριους τη συμπαράσταση που λάβαμε στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ή να στρέψουμε τα βλέμματά μας μακριά από τη δεινή τους κατάσταση, έχοντας υποστεί τους ίδιους αγώνες στη διάρκεια της δικτατορίας? Οι παππούδες μας δεν έπαψαν να υποστηρίζουν την Ελευθερία, ούτε και οι γονείς μας. Σίγουρα η γενιά μας δε θα είναι η πρώτη που θα το κάνει…

Επιπλέον, αφού παραδόθηκαν οικονομικά στις αγορές και τις τσέπες της Ευρωζώνης, οι πολιτικοί μας ηγέτες απορρίπτουν την καλή μας ηθική φήμη, μαζί με την οικονομική  μας αξιοπρέπεια. Όπως και η οικονομική ανάρρωση στέκεται πάνω στους ώμους του πολίτη, ίσως και η συμπαράσταση προς τους Σύριους αδελφούς μας είναι ένα θέμα που θα χρειαστεί να κυνηγήσουμε χωρίς τη συμμετοχή των πολιτικών μας ηγετών, που επανειλημμένα μας φέρνουν σε δύσκολη θέση.

Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι η πρώτη χώρα με την απόφαση να εκδιώξει τους Σύριους διπλωμάτες, υπερασπιστές φόνου και τυραννίας. Εν αντιθέσει, είμαστε ουραγοί. Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έκανε την επιλογή του τον Μάϊο. Μπήκαμε πλέον στον Αύγουστο και ακόμα παρακολουθούμε με παθητική σιωπή. Αλλά δεν είναι αργά. Η Ελλάδα, μητέρα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας μπορεί ακόμα να αποδείξει στον κόσμο ότι, παρ’όλα τα προβλήματά μας, δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ στο τι καθορίζει τις αξίες μιας πολιτισμένης κοινωνίας – σεβασμός απέναντι στον Άνθρωπο.

Για μία Ελεύθερη και δημοκρατική Συρία και για μία δυνατή και έντιμη Ελλάδα.”


Εφαρμογή αδειών Creative Commons από τους Δήμους της Ηλείας

Ο καθρέπτης κάθε Δήμου στο Ίντερνετ και η πύλη επικοινωνίας του με τους πολίτες είναι ο δικτυακός του τόπος. Εκεί περιλαμβάνονται συχνά ηλεκτρονικές υπηρεσίες για τους δημότες καθώς και χρήσιμες πληροφορίες γι’ αυτούς αλλά και για τους επισκέπτες σχετικά με τον κάθε Δήμο,  τα αξιοθέατά του, τις δημοτικές αποφάσεις κλπ. Είναι φυσικό λοιπόν όλοι οι Δήμοι της Ηλείας να διαθέτουν website:

Με εξαίρεση το Δήμο Πύργου που κατά τη συγγραφή αυτού του κειμένου ο ιστότοπός του δεν ήταν προσβάσιμος για τεχνικούς λόγους, στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν ορίζονται (τουλάχιστον σε εμφανές σημείο) οι όροι χρήσης τους σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα του περιεχομένου, παρά μόνο σε κάποιες από αυτές η δήλωση προστασίας προσωπικών δεδομένων. Μόνο στην περίπτωση του Δήμου Ήλιδας αναφέρεται στο υποσέλιδο πως το copyright το διατηρεί ο Δήμος Ήλιδας.

Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κάποιος τρίτος δεν μπορεί να αξιοποιήσει την πληροφορία που υπάρχει σε αυτούς τους ιστοτόπους, ακόμα και αν πρόκειται για έναν μαθητή που γράφει μια εργασία για το σχολείο του! Ουσιαστικά, η πληροφορία που υπάρχει στον ιστότοπο ενός δημόσιου οργανισμού είναι δημόσιο αγαθό και θα έπρεπε να διατίθεται ελεύθερα σε οποιονδήποτε πολίτη. Για το λόγο αυτό είναι σκόπιμο η υιοθέτηση από τους παραπάνω Δήμους μιας άδειας Creative Commons (άδειες που επιτρέπουν τον καθορισμό των δικαιωμάτων που διατηρούνται και αυτών που απελευθερώνονται με σκοπό την ευκολότερη διακίνηση και επαναχρησιμοποίηση), τουλάχιστον για τα τμήματα της πληροφορίας που αυτό είναι εφικτό. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα εφαρμογής στο δημόσιο τομέα είναι η άδεια χρήσης του Προγράμματος Διαύγεια.

Μάλιστα, η ευρωπαϊκή Οδηγία 98/2003/ΕΚ για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα που έχει ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία με τον Ν. 3448/2006 (ΦΕΚ 57/2006 τ. Α διαθέσιμο από τον ιστότοπο του Εθνικού Τυπογραφείου) ενθαρρύνει την επαναχρησιμοποιήση των πληροφοριών δημόσιων φορέων και τον ορισμό της κατάλληλης άδειας σε κάθε περίπτωση:

Άρθρο 3
Γενική αρχή
Τα κράτη µέλη µεριµνούν ώστε, όταν επιτρέπεται η περαιτέρω χρήση εγγράφων τα οποία ευρίσκονται στην κατοχή φορέων του δηµόσιου τοµέα, τα έγγραφα αυτά να είναι επαναχρησιµοποιήσιµα για εµπορικούς ή µη εµπορικούς σκοπούς σύµφωνα µε τους όρους που καθορίζονται στα κεφάλαια ΙΙΙ και ΙV. Όπου αυτό είναι δυνατόν, τα έγγραφα διατίθενται µε ηλεκτρονικά µέσα.

[…]

Άρθρο 8
Άδειες
1. Οι φορείς του δηµόσιου τοµέα δύνανται να επιτρέπουν την άνευ όρων περαιτέρω χρήση εγγράφων ή να επιβάλλουν όρους, ενδεχοµένως µέσω αδειοδότησης, για σχετικά θέµατα. Οι όροι αυτοί δεν περιορίζουν άνευ λόγου τις δυνατότητες περαιτέρω χρήσης και δεν χρησιµοποιούνται για τον περιορισµό του ανταγωνισµού.
2. Στα κράτη µέλη όπου χρησιµοποιούνται άδειες, τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν ότι διατίθενται, σε ψηφιακή µορφή και µε δυνατότητα ηλεκτρονικής επεξεργασίας τους, τυποποιηµένες άδειες για την περαιτέρω χρήση των εγγράφων του δηµόσιου τοµέα, οι οποίες είναι δυνατόν να προσαρµόζονται προκειµένου να αντιµετωπίζονται ειδικότερες αιτήσεις αδειοδότησης. Τα κράτη µέλη ενθαρρύνουν όλους τους φορείς του δηµόσιου τοµέα να χρησιµοποιούν τις τυποποιηµένες άδειες.

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι για τις άδειες Creative Commons


Κατάργηση των προνομίων εκλογής των πρώην πρωθυπουργών

Το προεδρικό διάταγμα 96/2007 (ΦΕΚ 116/2007 τ. Α διαθέσιμο στο Εθνικό Τυπογραφείο) κωδικοποιεί σε ένα ενιαίο κείμενο τη νομοθεσία εκλογής των βουλευτών. Αυτή η νομοθεσία ακολουθήθηκε και στις 2 τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, του Μαΐου και του Ιουνίου.

Ενδεχομένως (και κατά τη γνώμη μου οπωσδήποτε), σε αυτό το νομοθέτημα να υπάρχουν αρκετά σημεία που χρήζουν βελτίωσης ή έστω συζήτησης. Υπάρχει ένα όμως σημείο το οποίο δε φαίνεται να έχει καμία θέση σε μια πραγματική δημοκρατία. Συγκεκριμένα στο άρθρο 72 παρ. 8 αναφέρεται:

«Όσοι έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί σε κυβέρνηση που έτυχε ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής και έχουν εκλεγεί βουλευτές καθώς και ο αρχηγός ή ο πρόεδρος αυτοτελούς κόμματος ή, αν πρόκειται για συνασπισμό κομμάτων, ο αρχηγός του συνασπισμού, θεωρούνται ότι λαμβάνουν σταυρούς προτίμησης το σύνολο των έγκυρων ψηφοδελτίων του συνδυασμού στο ψηφοδέλτιο του οποίου περιλαμβάνονται.»

Συνεπώς, όποιοι έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί στο παρελθόν εφόσον είχαν εκλεγεί βουλευτές και η κυβέρνησή τους πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, λαμβάνουν τόσους σταυρούς προτίμησης όσα τα έγκυρα ψηφοδέλτια στην εκλογική περιφέρεια στην οποία είναι υποψήφιοι. Με άλλα λόγια εκλέγονται σε οποιαδήποτε μελλοντική εκλογική διαδικασία αρκεί το κόμμα με το οποίο είναι υποψήφιοι να εκλέξει βουλευτή στην εκλογική τους περιφέρεια. Στην πραγματικότητα δηλαδή πρόκειται για διορισμό βουλευτή και όχι για εκλογή. Μπορεί η παράγραφος αυτή να κρίθηκε σύμφωνη με το σύνταγμα, όμως σε καμία περίπτωση ένας διορισμός βουλευτή δεν μπορεί να είναι αποδεκτός σε μια δημοκρατία όπου όλοι υποτίθεται ότι κρίνονται μέσω της ψήφου των πολιτών. Για το λόγο αυτό πρέπει να πιέσουμε όσο μπορούμε για την κατάργηση του εκλογικού προνομίου των πρώην πρωθυπουργών.

Κατεβάστε το Π.Δ. 96/2007


Απάντηση της κας Κράτσα στην επιστολή μου για την ACTA

Η κα Κράτσα απάντησε μέσω του twitter στην επιστολή μου για τη στάση της (αποχή) κατά την ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Η απάντησή της: “Κύριε Πλέσσα, η Συνθήκη ACTA είναι οπωσδήποτε πολύ σημαντική αλλά και πολύπλοκη. Ως Ευρωπαίοι πρέπει να προστατέψουμε το μεγάλο μας κεφάλαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας, να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πνευματικών αγαθών κ των δικαιωμάτων του ανθρώπου.Για τις τελικές μας αποφάσεις περιμένουμε τη σχετική απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία εκκρεμεί. Απαιτείται υπευθυνότητα και τεκμηρίωση.”


Επιστολή στους Έλληνες ευρωβουλευτές που ψήφισαν αποχή για την ACTA

Παραθέτω την επιστολή που έστειλα στους Ευρωβουλευτές Μαριέττα Γιαννάκου, Νικόλαο Σαλαβράκο, Γεώργιο Παπαστάμκο, Ρόδη Κράτσα και Γεώργιο Κουμουτσάκο,  που επέλεξαν να ψηφίσουν αποχή (δε σημαίνει αποχή από την ψηφοφορία αλλά κάτι σαν λευκό) στην ψηφοφορία της 4/7/2012 στο Ευρωκοινοβούλιο για τη συνθήκη ACTA . Αν και όταν μου απαντήσουν θα δημοσιεύσω τις απαντήσεις τους.

Αξιότιμοι Ευρωβουλευτές,

Όπως γνωρίζουμε, στη χθεσινή (4/7/2012) ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η συνθήκη ACTA καταψηφίστηκε με 478 ψήφους κατά, 39 υπέρ και 165 αποχές. Είστε ένα από τα 165 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που επέλεξαν να μην πάρουν θέση υπέρ ή κατά της συνθήκης, καταθέτοντας ψήφο αποχής (abstain vote). Για τα επιχειρήματα κατά της συνθήκης, αλλά και της διαδικασίας με την οποία προωθήθηκε, καθώς και για τις ανησυχίες πως αντιτίθεται σε ανθρώπινα δικαιώματα έχει γίνει μεγάλη συζήτηση και έχουν οργανωθεί μεγάλες πανευρωπαϊκές διαμαρτυρίες.

Όλοι εμείς που είμαστε αντίθετοι με τη συνθήκη ACTA πιστεύουμε πως είναι ένα ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας για τις ανθρώπινες ελευθερίες. Ως ευρωβουλευτές αντιπροσωπεύετε τους Έλληνες πολίτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επομένως σε αυτούς οφείλετε να λογοδοτείτε για την παρουσία σας εκεί. Γι’ αυτό το λόγο σας παρακαλώ να μας (χρησιμοποιώ πληθυντικό πρόσωπο καθότι θα δημοσιεύσω αυτή την επικοινωνία μας στο προσωπικό μου ιστολόγιο προς ενημέρωση των συμπολιτών μας) αιτιολογήσετε την επιλογή σας ουσιαστικά να μην τοποθετηθείτε σε ένα τόσο σημαντικό θέμα.

Με εκτίμηση,

Αθανάσιος Πλέσσας

Μηχ. Η/Υ & Πληροφορικής

Μέλος Κόμματος Πειρατών Ελλάδας


Επιστολή στην κα Τζαβέλα για την ACTA

Παραθέτω την επιστολή που έστειλα στην Ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ κα Τζαβέλα που υπερψήφισε τη συνθήκη ACTA στην ψηφοφορία της 4/7/2012 στο Ευρωκοινοβούλιο. Αν και όταν μου απαντήσει θα δημοσιεύσω την απάντηση.

Αξιότιμη κα Τζαβέλα,

Όπως γνωρίζουμε, στη χθεσινή (4/7/2012) ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η συνθήκη ACTA καταψηφίστηκε με 478 ψήφους κατά, 39 υπέρ και 165 αποχές. Είστε ένα από τα 39 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ψήφισαν υπέρ της συνθήκης. Για τα επιχειρήματα κατά της συνθήκης, αλλά και της διαδικασίας με την οποία προωθήθηκε, καθώς και για τις ανησυχίες πως αντιτίθεται σε ανθρώπινα δικαιώματα έχει γίνει μεγάλη συζήτηση και έχουν οργανωθεί μεγάλες πανευρωπαϊκές διαμαρτυρίες.

Όλοι εμείς που είμαστε αντίθετοι με τη συνθήκη ACTA πιστεύουμε στην πολυφωνία και τη διαφορετική άποψη και θέλουμε να τη γνωρίζουμε και να την αξιολογούμε. Από την άλλη, εσείς ως ευρωβουλευτής αντιπροσωπεύετε τους Έλληνες πολίτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επομένως σε αυτούς οφείλετε να λογοδοτείτε για την παρουσία σας εκεί. Για τους δύο αυτούς λόγους σας παρακαλώ να μας (χρησιμοποιώ πληθυντικό πρόσωπο καθότι θα δημοσιεύσω αυτή την επικοινωνία μας στο προσωπικό μου ιστολόγιο προς ενημέρωση των συμπολιτών μας) παραθέσετε τα επιχειρήματά σας υπέρ της συνθήκης, τα οποία σας οδήγησαν στο να την υπερψηφίσετε.

Με εκτίμηση,

Αθανάσιος Πλέσσας

Μηχ. Η/Υ & Πληροφορικής

Μέλος Κόμματος Πειρατών Ελλάδας


Τι μοντέλο τοπικής αυτοδιοίκησης θέλουμε;

Μια, ίσως, από τις σημαντικότερες καινοτομίες του συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης (γνωστό και ως Καλλικράτης, όπως ισχύει σύμφωνα με το νόμο 3852/2010 – ΦΕΚ 87/Α’/2010, διαθέσιμο από το site του εθνικού τυπογραφείου) είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες να φέρνουν θέματα προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο  συγκεντρώνοντας έναν αριθμό από υπογραφές (25). Σύμφωνα με το άρθρο 65, παρ. 4 τα δημοτικά συμβούλια πρέπει να θεσπίσουν κανονισμό λειτουργίας με βάση τον πρότυπο κανονισμό λειτουργίας δημοτικών συμβουλίων (που έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ 661/Β’/2011). Σε περίπτωση που αυτός δε θεσπιστεί, ισχύει ο πρότυπος κανονισμός. Στο άρθρο 5, παρ. 6 του πρότυπου κανονισμού αναφέρεται πως “Το Δημοτικό Συμβούλιο συζητά υποχρεωτικά προτάσεις που κατατίθενται σ’ αυτό από τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) άτομα για την επίλυση ζητημάτων αρμοδιότητας του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο Δήμαρχος ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους για τη σχετική απόφαση που ελήφθη.”

Με μεγάλη έκπληξη διάβασα την επιστολή του Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών προς τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ήλιδας, σύμφωνα με την οποία σε τέσσερις περιπτώσεις κατατέθηκαν θέματα προς συζήτηση συνοδευόμενα από τις απαιτούμενες 25 υπογραφές, αλλά ουδέποτε συζητήθηκαν από το δημοτικό συμβούλιο, ούτε υπήρξε κάποια ενημέρωση προς τους ενδιαφερόμενους. Η έκπληξη μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη από τη διαπίστωση πως το Δημοτικό Συμβούλιο Ήλιδας έχει θεσπίσει κανονισμό λειτουργίας (δημοσιευμένος στο site του Διαύγεια με ΑΔΑ 4Α8ΦΩΡΘ-67Α) στον οποίο περιλαμβάνεται η προαναφερθείσα διάταξη του πρότυπου κανονισμού.

Πέρα από το νόμιμο του θέματος, εδώ τίθεται το ζήτημα τι είδους μοντέλο τοπικής αυτοδιοίκησης θέλουμε. Θέλουμε ένα Δήμο που να αγνοεί τους πολίτες ενώ οφείλει να συζητά τα θέματα που θέτουν στο δημοτικό συμβούλιο; Θέλουμε ένα εσωστρεφές πρότυπο τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου οι λίγοι αιρετοί αποφασίζουν για όλα; Ή μήπως επιθυμούμε ένα ανοιχτό μοντέλο για την αυτοδιοίκηση, που ήδη αρχίζει να υιοθετείται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι πολίτες είναι συμμέτοχοι και συνδιαμορφωτές στις αποφάσεις;


Πρόταση για αλλαγή του Π.Δ. 163/2002

Το προεδρικό διάταγμα 163/2002 (ΦΕΚ 149/26-6-2002 τ. Α διαθέσιμο στο Εθνικό Τυπογραφείο) καθορίζει τη «Διαδικασία και προϋποθέσεις πρόσληψης επιστημονικών συνεργατών, εργαστηριακών συνεργατών, εκπαιδευτικών ειδικών μαθημάτων (ΕΕΜ) και ειδικών συνεργατών στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ)». Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 η εισηγητική έκθεση, δηλαδή τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και η κατάταξη των υποψηφίων για τις θέσεις εκπαιδευτικών συνεργατών των τμημάτων των ΤΕΙ αναρτώνται στον πίνακα ανακοινώσεων του τμήματος, αλλά όχι ηλεκτρονικά.

Αυτή η ρύθμιση έχει ως αποτέλεσμα πολλά τμήματα των ΤΕΙ όλης της χώρας να μην αναρτούν τις εισηγητικές εκθέσεις στο Διαδίκτυο, καθώς δεν υποχρεώνονται από την ισχύουσα νομοθεσία. Πιστεύω πως το γεγονός αυτό, πέρα από τα πρακτικά προβλήματα που δημιουργεί στους υποψηφίους (πρέπει να επισκεφθούν το κάθε τμήμα όπου έκαναν αίτηση για να διαπιστώσουν αν θα υποβάλλουν ενστάσεις), εγείρει και ένα σημαντικό θέμα διαφάνειας.

Προσωπικά, πιστεύω στην απόλυτη διαφάνεια στη λειτουργία του δημόσιου τομέα και στη διευκόλυνση στην πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία έχει σχέση με αυτή. Για το λόγο αυτό προτείνω την αλλαγή της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του Π.Δ. 163/2002 από:

«Η εισηγητική έκθεση αναρτάται στον πίνακα ανακοινώσεων του τμήματος, όπου οι υποψήφιοι μπορούν να λαμβάνουν γνώση και να υποβάλουν σχετικό υπόμνημα εντός πέντε (5) ημερών από την ημερομηνία αναρτήσεως της εισηγητικής έκθεσης.»

σε

«Η εισηγητική έκθεση αναρτάται στον πίνακα ανακοινώσεων και στον ιστότοπο του τμήματος, όπου οι υποψήφιοι μπορούν να λαμβάνουν γνώση και να υποβάλουν σχετικό υπόμνημα εντός πέντε (5) ημερών από την ημερομηνία αναρτήσεως της εισηγητικής έκθεσης.»

Κατεβάστε το Π.Δ. 163/2002


Ευχαριστούμε και συνεχίζουμε

Το κόμμα Πειρατών Ελλάδας συμμετείχε και στην δεύτερη εκλογική διαδικασία, τέσσερις μήνες μετά την ίδρυση του.

Αυτή η εκλογική διαδικασία χαρακτηρίστηκε από ένα έντονα πολωμένο κλίμα, γεμάτο πρωτόγνωρα και εκβιαστικά διλήμματα, τόσο από τα παλιά κόμματα, όσο κι από το εξωτερικό.

Το απογοητευτικό συμπέρασμα των εκλογών είναι η μεγάλη αποχή, την οποία αποσιωπούν όλοι. Ένα τμήμα της βέβαια οφείλεται στην αδυναμία μετακίνησης ετεροδημοτών για οικονομικούς λόγους, αλλά και με αυτή την παράμετρο υπολογισμένη, η αποχή ήταν μεγάλη.

Επειδή πιστεύουμε ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν μας αξίζει και η είσοδος στην βουλή δεν είναι αυτοσκοπός, ενώ η προώθηση και εφαρμογή των αρχών μας είναι πολύ σημαντικά ζητήματα, εμείς συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με τον ίδιο ζήλο, για τον Έλληνα πολίτη.

Συνεχίζουμε να πιέζουμε και να ζητάμε τις αλλαγές που χρειάζεται το κράτος και η κοινωνία μας για να προχωρήσει μπροστά, σε λύσεις των προβλημάτων που την απασχολούν.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους 14.169 ενεργούς Πολίτες, οι οποίοι μοιράστηκαν το όραμά μας, δεν φοβήθηκαν το νοσηρό κλίμα και βρήκαν τη δύναμη να σηκωθούν από τον καναπέγια να ψηφίσουν Πειρατές, συνειδητά και με καθαρή σκέψη.

Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για τη συμμετοχή σου στη Δημοκρατία, στη λήψη αποφάσεων και στον έλεγχο του δημοσίου.
Γι’ αυτό σε καλούμε να συμμετέχεις στις διαδικασίες παραγωγής πολιτικής, μιας πολιτικής για τους πολίτες, για να διαμορφώσουμε ένα κράτος για τον πολίτη.

Υποσχόμαστε  πως όσο περνά ο καιρός θα είμαστε και εμείς πολύ καλύτεροι και έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που θα υπάρξουν και τότε, με ακόμα μεγαλύτερο σθένος και καλύτερη παρουσία.


Eλλείμματα δημοκρατίας

Από την πρώτη στιγμή που “ξέσπασε” η κρίση της ελληνικής οικονομίας έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για τα οικονομικά ελλείμματα της χώρας μας. Ενδεχομένως να υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες στους οποίους οφείλεται η οικονομική κρίση, όπως η διάρθρωση της Ευρωζώνης ή ο τρόπος λειτουργίας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η διαχείριση των οικονομικών στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν (αν το θέσουμε ευγενικά) προβληματική, ως συνέπεια ενός πελατειακού συστήματος, της διαφθοράς και της εναλλαγής στην εξουσία των εκλεκτών των οικονομικών συμφερόντων. Ο συνδετικός κρίκος των παραπάνω τακτικών που οδήγησαν στα ελλείμματα οικονομίας είναι το έλλειμα δημοκρατίας.

Ας δούμε πώς εκφράζεται το έλλειμμα δημοκρατίας ακόμα και σήμερα, περισσότερο από δύο χρόνια μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ:

  • Στη χώρα μας εφαρμόζεται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Στις εκλογές του Μαΐου σχεδόν το 19% όσων ψήφισαν έγκυρα έμειναν χωρίς αντιπροσώπευση (τη στιγμή που το πρώτο κόμμα είχε χαμηλότερο ποσοστό), αποτέλεσμα ενός εκλογικού νόμου κομμένου και ραμμένου στα μέτρα αυτών που τον ψήφισαν. Είναι ποτέ δυνατόν για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως οι όροι με τους οποίους θα παίζεται το παιχνίδι, να μη δίνεται η δυνατότητα παρέμβασης στους πολίτες;
  • Η χρηματοδότηση των κομμάτων και οι όροι με τους οποίους γίνεται αυτή αποφασίζεται από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και όπως βλέπετε σε τέτοιες αποφάσεις δε χωράνε τσιγκουνιές! Οι πολίτες ασφαλώς και δεν μπορούν να έχουν γνώμη, γι’ αυτό υπάρχουν οι αντιπρόσωποί τους! Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που δεν ξεκινούν όλα τα κόμματα από την ίδια αφετηρία. Όπως δεν είναι τυχαίο πως οι οικονομικά ισχυροί έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εκλεγούν βουλευτές.
  • Η μόνη δυνατότητα συμμετοχής των πολιτών στα κοινά είναι οι εκλογές, συνήθως μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια. ΚΑΜΙΑ άλλη ευκαιρία, ακόμα κι αν ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγουν στο δρόμο, ακόμα κι αν μαζευτούν εκατομμύρια υπογραφές για κάποιο ζήτημα. Οι πεφωτισμένοι ηγέτες είναι αυτοί που θα αποφασίσουν. Σκεφτείτε πόσοι νόμοι που αυτονόητα θεωρεί η πλειοψηφία των πολιτών άδικους θα είχαν καταργηθεί ή τροποποιηθεί (π.χ. ευθύνη υπουργών, βουλευτική ασυλία για ποινικά αδικήματα, χρηματοδότηση κομμάτων, προνόμια βουλευτών κλπ.) αν αποφάσιζαν οι πολίτες γι’ αυτούς.
  • Ποιος ελέγχει τη λειτουργία των ΜΜΕ; Τι συμβαίνει με τους εκδότες που είναι ταυτόχρονα και εργολήπτες δημοσίων έργων; Γιατί οι τράπεζες χρηματοδοτούν τα ΜΜΕ με επισφαλή δάνεια; Τι συμβαίνει με το (μόνιμο πια) καθεστώς προσωρινής αδειοδότησης των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών;
  • Η ισονομία είναι πυλώνας της δημοκρατίας. Όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο. Πόσοι από εσάς πιστεύετε ότι η δικαιοσύνη θα σας αντιμετωπίσει με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετωπίσει έναν Βαρδινογιάννη; Πόσοι από όσους είναι στη φυλακή για χρέη έχουν κελί πολυτελείας και μεταφέρθηκαν εκεί χωρίς χειροπέδες όπως ο Τσοχατζόπουλος; Πόσα σκάνδαλα μένουν ατιμώρητα επειδή δεν υπάρχει πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη;

Αυτά είναι μερικά μόνο τα σημεία-ερωτήματα για τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας μας. Εν κατακλείδι, όσες περικοπές κι αν γίνουν σε μισθούς και συντάξεις, όσες απολύσεις και κρατικοποιήσεις, το ελλείμμα δημοκρατίας αν δεν αντιμετωπιστει θα ανατροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο της αδιαφάνειας και διαφθοράς που προκαλεί τα ελλείματα στους προϋπολογισμούς και τις στρεβλώσεις στην οικονομία.

 


Σελίδες:1234567