:::: MENU ::::

Τι μοντέλο τοπικής αυτοδιοίκησης θέλουμε;

Μια, ίσως, από τις σημαντικότερες καινοτομίες του συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης (γνωστό και ως Καλλικράτης, όπως ισχύει σύμφωνα με το νόμο 3852/2010 – ΦΕΚ 87/Α’/2010, διαθέσιμο από το site του εθνικού τυπογραφείου) είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες να φέρνουν θέματα προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο  συγκεντρώνοντας έναν αριθμό από υπογραφές (25). Σύμφωνα με το άρθρο 65, παρ. 4 τα δημοτικά συμβούλια πρέπει να θεσπίσουν κανονισμό λειτουργίας με βάση τον πρότυπο κανονισμό λειτουργίας δημοτικών συμβουλίων (που έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ 661/Β’/2011). Σε περίπτωση που αυτός δε θεσπιστεί, ισχύει ο πρότυπος κανονισμός. Στο άρθρο 5, παρ. 6 του πρότυπου κανονισμού αναφέρεται πως “Το Δημοτικό Συμβούλιο συζητά υποχρεωτικά προτάσεις που κατατίθενται σ’ αυτό από τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) άτομα για την επίλυση ζητημάτων αρμοδιότητας του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο Δήμαρχος ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους για τη σχετική απόφαση που ελήφθη.”

Με μεγάλη έκπληξη διάβασα την επιστολή του Δικτύου Αφύπνισης Πολιτών προς τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ήλιδας, σύμφωνα με την οποία σε τέσσερις περιπτώσεις κατατέθηκαν θέματα προς συζήτηση συνοδευόμενα από τις απαιτούμενες 25 υπογραφές, αλλά ουδέποτε συζητήθηκαν από το δημοτικό συμβούλιο, ούτε υπήρξε κάποια ενημέρωση προς τους ενδιαφερόμενους. Η έκπληξη μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη από τη διαπίστωση πως το Δημοτικό Συμβούλιο Ήλιδας έχει θεσπίσει κανονισμό λειτουργίας (δημοσιευμένος στο site του Διαύγεια με ΑΔΑ 4Α8ΦΩΡΘ-67Α) στον οποίο περιλαμβάνεται η προαναφερθείσα διάταξη του πρότυπου κανονισμού.

Πέρα από το νόμιμο του θέματος, εδώ τίθεται το ζήτημα τι είδους μοντέλο τοπικής αυτοδιοίκησης θέλουμε. Θέλουμε ένα Δήμο που να αγνοεί τους πολίτες ενώ οφείλει να συζητά τα θέματα που θέτουν στο δημοτικό συμβούλιο; Θέλουμε ένα εσωστρεφές πρότυπο τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου οι λίγοι αιρετοί αποφασίζουν για όλα; Ή μήπως επιθυμούμε ένα ανοιχτό μοντέλο για την αυτοδιοίκηση, που ήδη αρχίζει να υιοθετείται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι πολίτες είναι συμμέτοχοι και συνδιαμορφωτές στις αποφάσεις;


Comments are closed.