Αξιότιμε κύριε Βαξεβάνη,
Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για το δημοσιογραφικό σας έργο γενικότερα, αλλά και ειδικότερα για την εκπομπή σας στο “Κουτί της Πανδώρας” σχετικά με την ΑΕΠΙ, τη νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία της και τις πρακτικές είσπραξης που εφαρμόζονται. Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τη δημοσιογραφική σας έρευνα, καθώς ως άνθρωπος της τεχνολογίας και μέλος του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας το θέμα του copyright (όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στις ταινίες, το λογισμικό, τα βιβλία κλπ) με απασχολεί ιδιαίτερα.
Το πρόβλημα με την ΑΕΠΙ, κατά τη γνώμη μου, ξεκινάει από ένα μοντέλο διανομής (που εφαρμόζεται από τη βιομηχανία της μουσικής, λογισμικού και την κινηματογραφική βιομηχανία) που δεν αντιστοιχεί στη σύγχρονη εποχή και αργοπεθαίνει. Μάλιστα, το μοντέλο αυτό εξυπηρετεί κυρίως τις εταιρείες και όχι τους δημιουργούς. Σε αυτή την παρωχημένη προσέγγιση, σε συνδυασμό και με τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία, οφείλεται και η σημαντική μείωση που έχει παρατηρηθεί στις πωλήσεις των παραπάνω βιομηχανιών τα τελευταία χρόνια.
Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο μοντέλο διανομής πνευματικού έργου, που βασίζεται στην ιδέα της ελεύθερης διακίνησης και ανταλλαγής της πνευματικής παραγωγής. Αυτή την ιδέα αντιπροσωπεύει το ελεύθερο και ανοιχτό λογισμικό στην περίπτωση των προγραμμάτων υπολογιστών, αντικατοπτρίζοντας μια γενικότερη φιλοσοφία που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και συνεισφορά στην κοινότητα, καθώς και στη δύναμη της συλλογικής δράσης. Στους τομείς καλλιτεχνικής δημιουργίας, όπως η μουσική ή η φωτογραφία, τα πνευματικά έργα μπορούν να χαρακτηριστούν από άδεις Creative Commons, που επιτρέπουν τον καθορισμό των δικαιωμάτων που διατηρούνται και αυτών που απελευθερώνονται με σκοπό την ευκολότερη διακίνηση και επαναχρησιμοποίηση. Εν τω μεταξύ, ολοένα περισσότεροι δημιουργοί τόσο στο εξωτερικό (π.χ. Grammatik) όσο και στη χώρα μας (π.χ. Δρογώσης) επιλέγουν να προσφέρουν τη μουσική τους δωρεάν, αφήνοντας στo κοινό τους την επιλογή για το αν θέλουν να πληρώσουν και ποιο ποσό επιθυμούν να διαθέσουν. Μάλιστα, η τεχνολογία με τα κοινωνικά δίκτυα (κυρίως MySpace, αλλά και Twitter, Facebook) τους επιτρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση σε μια παγκόσμια αγορά, δίνοντας τη δυνατότητα σε αυτό το μοντέλο να επιτύχει.
Θα χαρώ πολύ αν κάποια στιγμή παρουσιάσετε στην εκπομπή σας αυτή τη διαφορετική φιλοσοφία διαμοιρασμού πνευματικού έργου.
Με εκτίμηση,
Θάνος Πλέσσας