:::: MENU ::::
Posts tagged with: άδειες διανομής

Εφαρμογή αδειών Creative Commons από τους Δήμους της Ηλείας

Ο καθρέπτης κάθε Δήμου στο Ίντερνετ και η πύλη επικοινωνίας του με τους πολίτες είναι ο δικτυακός του τόπος. Εκεί περιλαμβάνονται συχνά ηλεκτρονικές υπηρεσίες για τους δημότες καθώς και χρήσιμες πληροφορίες γι’ αυτούς αλλά και για τους επισκέπτες σχετικά με τον κάθε Δήμο,  τα αξιοθέατά του, τις δημοτικές αποφάσεις κλπ. Είναι φυσικό λοιπόν όλοι οι Δήμοι της Ηλείας να διαθέτουν website:

Με εξαίρεση το Δήμο Πύργου που κατά τη συγγραφή αυτού του κειμένου ο ιστότοπός του δεν ήταν προσβάσιμος για τεχνικούς λόγους, στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν ορίζονται (τουλάχιστον σε εμφανές σημείο) οι όροι χρήσης τους σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα του περιεχομένου, παρά μόνο σε κάποιες από αυτές η δήλωση προστασίας προσωπικών δεδομένων. Μόνο στην περίπτωση του Δήμου Ήλιδας αναφέρεται στο υποσέλιδο πως το copyright το διατηρεί ο Δήμος Ήλιδας.

Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κάποιος τρίτος δεν μπορεί να αξιοποιήσει την πληροφορία που υπάρχει σε αυτούς τους ιστοτόπους, ακόμα και αν πρόκειται για έναν μαθητή που γράφει μια εργασία για το σχολείο του! Ουσιαστικά, η πληροφορία που υπάρχει στον ιστότοπο ενός δημόσιου οργανισμού είναι δημόσιο αγαθό και θα έπρεπε να διατίθεται ελεύθερα σε οποιονδήποτε πολίτη. Για το λόγο αυτό είναι σκόπιμο η υιοθέτηση από τους παραπάνω Δήμους μιας άδειας Creative Commons (άδειες που επιτρέπουν τον καθορισμό των δικαιωμάτων που διατηρούνται και αυτών που απελευθερώνονται με σκοπό την ευκολότερη διακίνηση και επαναχρησιμοποίηση), τουλάχιστον για τα τμήματα της πληροφορίας που αυτό είναι εφικτό. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα εφαρμογής στο δημόσιο τομέα είναι η άδεια χρήσης του Προγράμματος Διαύγεια.

Μάλιστα, η ευρωπαϊκή Οδηγία 98/2003/ΕΚ για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα που έχει ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία με τον Ν. 3448/2006 (ΦΕΚ 57/2006 τ. Α διαθέσιμο από τον ιστότοπο του Εθνικού Τυπογραφείου) ενθαρρύνει την επαναχρησιμοποιήση των πληροφοριών δημόσιων φορέων και τον ορισμό της κατάλληλης άδειας σε κάθε περίπτωση:

Άρθρο 3
Γενική αρχή
Τα κράτη µέλη µεριµνούν ώστε, όταν επιτρέπεται η περαιτέρω χρήση εγγράφων τα οποία ευρίσκονται στην κατοχή φορέων του δηµόσιου τοµέα, τα έγγραφα αυτά να είναι επαναχρησιµοποιήσιµα για εµπορικούς ή µη εµπορικούς σκοπούς σύµφωνα µε τους όρους που καθορίζονται στα κεφάλαια ΙΙΙ και ΙV. Όπου αυτό είναι δυνατόν, τα έγγραφα διατίθενται µε ηλεκτρονικά µέσα.

[…]

Άρθρο 8
Άδειες
1. Οι φορείς του δηµόσιου τοµέα δύνανται να επιτρέπουν την άνευ όρων περαιτέρω χρήση εγγράφων ή να επιβάλλουν όρους, ενδεχοµένως µέσω αδειοδότησης, για σχετικά θέµατα. Οι όροι αυτοί δεν περιορίζουν άνευ λόγου τις δυνατότητες περαιτέρω χρήσης και δεν χρησιµοποιούνται για τον περιορισµό του ανταγωνισµού.
2. Στα κράτη µέλη όπου χρησιµοποιούνται άδειες, τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν ότι διατίθενται, σε ψηφιακή µορφή και µε δυνατότητα ηλεκτρονικής επεξεργασίας τους, τυποποιηµένες άδειες για την περαιτέρω χρήση των εγγράφων του δηµόσιου τοµέα, οι οποίες είναι δυνατόν να προσαρµόζονται προκειµένου να αντιµετωπίζονται ειδικότερες αιτήσεις αδειοδότησης. Τα κράτη µέλη ενθαρρύνουν όλους τους φορείς του δηµόσιου τοµέα να χρησιµοποιούν τις τυποποιηµένες άδειες.

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι για τις άδειες Creative Commons


Επιστολή στον κ. Βαξεβάνη σχετικά με την εκπομπή για την ΑΕΠΙ

Αξιότιμε κύριε Βαξεβάνη,

Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για το δημοσιογραφικό σας έργο γενικότερα, αλλά και ειδικότερα για την εκπομπή σας στο “Κουτί της Πανδώρας” σχετικά με την ΑΕΠΙ, τη νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία της και τις πρακτικές είσπραξης που εφαρμόζονται. Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τη δημοσιογραφική σας έρευνα, καθώς ως άνθρωπος της τεχνολογίας και μέλος του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας το θέμα του copyright (όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στις ταινίες, το λογισμικό, τα βιβλία κλπ) με απασχολεί ιδιαίτερα.

Το πρόβλημα με την ΑΕΠΙ, κατά τη γνώμη μου, ξεκινάει από ένα μοντέλο διανομής (που εφαρμόζεται από τη βιομηχανία της μουσικής, λογισμικού και την κινηματογραφική βιομηχανία) που δεν αντιστοιχεί στη σύγχρονη εποχή και αργοπεθαίνει. Μάλιστα, το μοντέλο αυτό εξυπηρετεί κυρίως τις εταιρείες και όχι τους δημιουργούς. Σε αυτή την παρωχημένη προσέγγιση, σε συνδυασμό και με τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία, οφείλεται και η σημαντική μείωση που έχει παρατηρηθεί στις πωλήσεις των παραπάνω βιομηχανιών τα τελευταία χρόνια.

Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο μοντέλο διανομής πνευματικού έργου, που βασίζεται στην ιδέα της ελεύθερης διακίνησης και ανταλλαγής της πνευματικής παραγωγής. Αυτή την ιδέα αντιπροσωπεύει το ελεύθερο και ανοιχτό λογισμικό στην περίπτωση των προγραμμάτων υπολογιστών, αντικατοπτρίζοντας μια γενικότερη φιλοσοφία που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και συνεισφορά στην κοινότητα, καθώς και στη δύναμη της συλλογικής δράσης. Στους τομείς καλλιτεχνικής δημιουργίας, όπως η μουσική ή η φωτογραφία, τα πνευματικά έργα μπορούν να χαρακτηριστούν από άδεις Creative Commons, που επιτρέπουν τον καθορισμό των δικαιωμάτων που διατηρούνται και αυτών που απελευθερώνονται με σκοπό την ευκολότερη διακίνηση και επαναχρησιμοποίηση.  Εν τω μεταξύ, ολοένα περισσότεροι δημιουργοί τόσο στο εξωτερικό (π.χ. Grammatik) όσο και στη χώρα μας (π.χ. Δρογώσης) επιλέγουν να προσφέρουν τη μουσική τους δωρεάν, αφήνοντας στo κοινό τους την επιλογή για το αν θέλουν να πληρώσουν και ποιο ποσό επιθυμούν να διαθέσουν. Μάλιστα, η τεχνολογία με τα κοινωνικά δίκτυα (κυρίως MySpace, αλλά και Twitter, Facebook) τους επιτρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση σε μια παγκόσμια αγορά, δίνοντας τη δυνατότητα σε αυτό το μοντέλο να επιτύχει.

Θα χαρώ πολύ αν κάποια στιγμή παρουσιάσετε στην εκπομπή σας αυτή τη διαφορετική φιλοσοφία διαμοιρασμού πνευματικού έργου.

Με εκτίμηση,

Θάνος Πλέσσας